Dla ukraińskich kobiet chustka to nie tylko nakrycie głowy, to jest rzecz symboliczna, ikoniczna i nasze dziedzictwo kulturowe. Chustka łączyła pokolenia kobiet i była przekazywana jako wartość rodzinna z matki na córkę. Powszechnie uważa się, że tylko zamężne kobiety nosiły chustki. Nadszedł czas, aby obalić ten mit i rozpowszechnić MODĘ NA CHUSTKĘ – chustkę uhnowską.

W czasach starożytnych chustka była uważana za talizman. Dziewczyna zawiązywała osobiście wyhaftowaną chustkę chłopcu, który szedł do wojska, aby jego podróż była łatwa, a powrót do domu szybszy. Jeśli kozak umierał, to właśnie tą haftowaną chustką zasłaniano mu oczy podczas pochówku, „aby orzeł nie wydłubał mu oczu”.

„Czubki” jako oznaka wyrafinowania i piękna
Wszystkie kobiety nosiły na głowach tak zwane „czubki” uhnowskie – ogromne chustki o powierzchni czterech metrów kwadratowych (dwa na dwa), które były wiązane w specjalny sposób, „na czubku”, a ich długie końce swobodnie opadały na ramiona kobiety. Taką chustkę nosiły nawet w największe mrozy – była ciepła jak czapka. Na różne święta kobiety z Uhnowa zakładały różne chustki. Na zielone święta zakładały zielone, na Boże Narodzenie – srebrne, a na Jordan – niebieskie lub błękitne. Mówi się, że kiedy kobieta z Uhnowa szła z kwiecistym „czubkiem” zawiązanym na głowie, w kożuchu, który ciągnął się za nią długim trenem, wyglądała jak księżniczka lub królowa. Kobiety te czuły się odpowiednio – zawsze chodziły wyprostowane i dumne. „A dlaczego przez wieki ubierały się tak, a nie inaczej?” „Mieszczanki Uhnowa podkreślały w ten sposób swoją inteligencję, kobiecość i piękno...”.

Starożytne uhnowskie „czubki” nadal można zobaczyć w mieście w główne święta. Kobiety kolędują w oryginalnych lokalnych strojach. Czasami dwie najstarsze mieszkanki Uhnowa ubierają się w staromodny sposób. Rozkwitają „czubki” w święto Wniebowstąpienia Pańskiego, kiedy do miasteczka, specjalnie udekorowanego na tę okazję, przyjeżdżają uhnowscy z innych miast Ukrainy. Mieszkańcy Uhnowa są już rodzajem braterstwa, a wszystkich byłych mieszkańców miasta na ojczyznę przyciąga nostalgia